Alþjóðlegir og siðmenntaðir Íslendingar

Ég fór á Tælenskan veitingastað í dag, ekki er það frásögu færandi fyrir utan eitt sem vakti athygli mína. Ég kom auga á Íslenskt par sem sat þarna og tróð í sig steiktum hrísgrjónum með kjúkling. Það sem mér fannst virkilega fyndið var að sjá drenginn reyna að borða með prjónum. Hann var greinilega að gera aumkunnarverða tilraun til að heilla sessunaut sinn og sýna hversu "alþjóðlegur" hann er. Við þessa sjóna ranghvolfti ég augunum og leit á hina ungu og myndarlegu Tælensku afgreiðslustúlku (sem eflaust er ferðamanna-bikar sem var innfluttur af Íslenskum karlmanni sem leist vel á það sem hann sá  þegar hann var í Tælandi) og sagði við hana "Farangs" er ég leit snögglega en lúmskt í áttina að parinu. Farangs er nafn yfir útlendinga, eða hvítt fólk (hvítt fólk eru reyndar einu útlendingarnir sem skipta máli í Tælandi því við erum myndarlegumst í þeirra augum og ríkust). Hló unga hrísgrjónameyjin glatt við þessu.

Pad Thai er vinsæll réttur á tælenskum veitingastöðum, án nokkurs vafa vegna þess að það hljómar svo "alþjóðlega" og "töff" að segja "einn Pad Thai takk".

 En hvað var svona fyndið við þetta? Leyfið mér að útskýra þetta fyrir ykkur svo þið gerið ykkur ekki að fífli næst þegar þið farið út að borða á tælenskum veitingastað. Tælendingar borða ekki með prjónum! Það hefur í rauninni aldrei verið sérstakur siður í Tælandi, ekki nema þegar núðlusúpa er borin á borð, þá borða Tælendingar núðlurnar yfirleitt með prjónum, eða tína þær réttar sagt upp úr súpunni og borða súpuna með skeið. Tælendingar borða alla aðra rétti með gaffal og skeið, eða einfaldlega höndunum ef þau hafa ekki efni á hnífapörum (eða skeiðapörum eins og í þeirra tilvikum). Það eru kínverjar sem stunda það ennþá að borða með prjónum á 21 öldinni og eru nokkur þúsund hektarar af frumskógum í Suðaustur Asíu felldir daglega til að 1200 milljón manns geti borðað tvær máltíðir á dag með einnota tréprjónum. Hrikalega gáfulegt.

Tælendingar sem flytja til vesturlanda og opna veitingastaði hafa heldur ekki mikið fyrir því að elda alvöru tælenskan mat, því þeir vita að Íslendingar og aðrir hvítingjar (farangs) vita ekki hvað tælenskur matur er. Það er miklu betra að kaupa bara einhvern núðlupoka í bónus og krydda hann, skýra hann svo einhverju flottu tælensku nafni því það eru alltaf til nóg af "alþjóðlegum og siðmenntuðum" Íslendingum sem hakka þetta í sig á klunnalegan hátt með prjónum og borga svo 1300 Krónur fyrir diskinn. Á meðan hlægja Tælendingarnir sig máttlausa og telja peningana í kassanum.

SO SOLLY, YOU ROOSE!

Athugasemdir

[Steini Bjarna, 20.12.2007 kl. 00:25]

Það er augljóst að þú ert sigldur maður og þetta er alveg rétt, það er bara rugl að borða hrísgrjónin með prjónum. Tælendingar borða með gaffli og skeið og nota gaffalinn til að færa matinn upp í skeiðina. Að setja gaffalinn upp í sig þykir ókurteisi, en okkur útlendingunum fyrirgefst það, við vitum ekki betur.

Ekki er endilega víst að afgreiðsludaman hafi verið innflutt sem maki einhvers "farangs", það er ung upprennandi kynslóð Tælendinga hér sem gengið hafa í íslenskan grunnskóla og tala þessu fínu íslensku, flutt hingað sem börn mæðra sinna til fjölskyldusameiningar. 

Yfirleitt er maturinn hafður aðeins veikari fyrir íslenska bragðlauka en þó geturðu vissulega valið þér alvöru sterkan mat af matseðlinum eða beðið um að rétturinn þinn sé hafður sterkur.  Það eru nokkrir afbragðs staðir hér á landi, nefni engin nöfn. Og skemmtilegt þetta með hvernig þeir hafa endaskipti á r og l.  Takk fyrir fræðandi færslu með fallegum myndum. Við þyrftum endilega að hittast þarna úti einhverntímann.

[Hróðmar Vésteinn, 20.12.2007 kl. 19:02]

Endilega nefndu einhver nöfn. Ég sakna daga minna í Tælandi enda langt síðan ég var þar síðast. Sakna ég mjög tælensks matar.

 Og afgreiðslustúlka þessi talaði ekki Íslensku. Sá á henni að þetta var Isaarn stúlka, líklega frá Burirham (af khmera-ættum) miðað við húðlit og netlögun hennar þú veist hvað ég meina fyrst þú hefur verið þarna.

[Hróðmar Vésteinn, 20.12.2007 kl. 19:03]

"netlögun" átti að vera NEF-lögun.

[Hróðmar Vésteinn, 20.12.2007 kl. 19:09]

Og ég hefði gaman að hitta á þig í Tælandi, legg ég í víking á næsta ári, líklega um vorið og mun ferðast um Suðaustur Asíu. Verður þetta mín fyrsta ferð frá vinnuslysinu sem gerði mig að öryrkja og er því ekki laust við tilhlökkun.

[Steini Bjarna, 22.12.2007 kl. 09:43]

Ja mér finnst Krua Thai í Tryggvagötu ásamt Banthai við Hlemm bera af en Banthai er meira svona dýrari og spari.  Annars eru flestir þessir staðir á svipuðu róli, mega bara passa að þynna sig ekki út um of fyrir okkur.

En hvað segirðu, kappinn bara að fara út?  Ég verð úti í sumar, alveg upplagt að hittast á fá að taka í spaðann á ofurbloggaranum. 

[Steini Bjarna, 23.12.2007 kl. 19:37]

Staðurinn í Engihjalla 8 efri hæð er líka mjög góður, mæli með honum.  Menam á Selfossi reyndist líka einnar messu virði fyrir nokkrum árum. 

Annars eru fjölmargir staðir komnir sem ég hef ekki prófað en held að þetta sé meira og minna ágætt svo lengi sem Thailendingar er í eldhúsinu.